تعهد ...

* شانس بزرگ من اینه که تو دنیایی دارم زندگی میکنم *

که تو ساکنش هستی

همین کافیه!

حرفی از ناگفته ها :

دنیای ما آدمها با تمام بزرگیش خیلی کوچیکه.

باور داری؟

گاهی برا یه ماهی تنگ آب تموم دنیا و آرزوهای قشنگشه

اما وقتی به دریا میرسه میبینه چقدر پوچ داشته زندگی میکرده

چقدر دنیاش کوچیک بوده چقدر آرزوهاش بیرنگ بوده

اما همین ماهی کوچولو یه روز طوفانی که تو خاک ساحل افتاد

حاضر بود تموم دنیاش رو بده تا حتی نصف تنگ کوچیکش مال اون باشه

فقط نصفش تا بتونه تو آبش نفس بکشه و تو خاک ساحل جون نده

اما دیگه نه تنگی داشت نه دریایی نه دنیایی !!!

دنیاهای بزرگ همیشه جلو پای آدمها بزرگ ساخته نمیشن

هرچند که آرزوهای بزرگ همیشه مال آدمهای بزرگن

یه وقتی خراب کردن پلهای پشت سر

از بین بردن آرزوهای کوچیک

طرد کردن دوستای قدیمی و بی چیز

عوض کردن تیپ و ماشین و فراموش کردن سنتهات

اونقدر برات سنگین تموم میشه که اگه تو دنیای آینده تو ساحل بیفتی

دیگه هیچ دستی نیست که تورو به تنگ آب بلوری و قدیمی و کوچیکت برگردونه

خودت خرابش کردی مگه نه؟

فکر کردی حالا دیگه خیلی بالایی ... خیلی

حس کردی دیگه دنیا و آرزوهاش مال توست

اما یه چیز رو نمیدونستی ؟!

اگه دنیارم داشته باشی اما یه جو صداقت و معرفت

 نداشته باشی هیچی نیست .. هیچی.

متعهد بودن شرط اول درست زندگی کردنه .. باورش کن

باید به تموم دنیا متعهد باشی حتی به اون پیرمرد واکسی که هر روز صبح

گوشه خیابون کفشای مشکیت رو برات برق میندازه

شاید اونم یه روز یه تنگی داشته شایدم یه دریای بزرگ

هیچ کدوم از ما حقیقتا نمیدونیم آدمای دوروبرمون

 کی بودن؟ کی شدن؟ کی هستن؟!

شاید دنیا چرخید و تو مجبور شدی یه روزی کنار خیابون کفشای یه دنیای

بزرگتر از خودت رو برق بندازی.

آدمهای گذشته ات رو حفظ کن و به اینایی که هستن متعهد باش.

میدونم که میتونی. مگه نه؟!

«« برای بدست اوردن چیزی که نداری باید تبدیل به  »»

کسی بشی که تا حالا نبودی