« تقدیم بر تو »
« تقدیم به همه آنان که در این پنج سال با من بوده اند »
« تقدیم به آنان که قدیمی ترند »
« تقدیم به آنان که بوی یاس را تازه شنیده اند و تصمیم بر پوشیدن رخت دوستی دارند »
« و تقدیم به آنانکه مرا میشناسند ... »
سلام
شاید این آغازی دگر باشد از من !
و شاید تکراری دوست داشتنی و زیبا !
بزودی دربهای این مکان تنها به روی آنان که اهل دلند باز خواهد شد
تنها به روی پروانگان !
آنان که می مانند ، ماندگارند تا ابد
و آنان که میروند مسافرند و شاید روزی در میان اوراق زندگی فراموش شوند
تو ای دوست
میخواهم که بمانی بامن ... بمان
بمان و با من باش و با خدا.
من و تو تنها نخواهیم بود
این را تک درخت گیلاس حیاط بی بی گفت
و من شنیدم!
بزودی اینجا بوی آسمان خواهد گرفت و نمناکی شبنم.
بزودی بازخواهم گشت و راهی زیبا را برایت فرش میکنم.
میدانم که می آیی.
منتظر باش.
« در ماه میهمانی خدا .. اگر دلت لرزید یاد من هم کن .. ای دوست »