همیشه عاشق تو ...

* باز هم قلبی به پایم افتاد ... *

فردا اگر  زراه  نمیآمد          من تا ابد کنار تو میماندم
    من تا ابد ترانه ی عشقم را
           در آقتاب عشق تو میخواندم
                  در پشت شیشه های اتاق تو
                         آن شب نگاه سرد سیاهی داشت
دالان دیدگان تو در ظلمت
                         گویی به عمق روح تو راهی داشت
لغزیده بود در مه آیینه
      تصویر ما شکسته و بی آهنگ
                  موی من رنگ ساقه گندم بود
                                 موهای تو خمیده و قیری رنگ
رازی درون سینه من میسوخت
             میخواستم که با تو سخن گوید
                           اما صدایم از گره کوته بود
                                       در سایه بوته هیچ نمیروید
زآنجا نگاه خسته من پر زد
                        آشفته گرد پیکر من چرخید
در چارچوب قاب طلایی رنگ چشم تو بر غم من خندید
دیدم اتاق درهم و مغشوش است
                                در پای من کتاب تو افتاده
سنجاقهای گیسوی من آنجا      بر روی تخت تو افتاده
بار دگر نگاه پریشانم 
        برگشت لال و خسته به سوی تو
                      میخواستم که با تو سخن گوید
                                          اما خموش ماند بروی تو
آنگاه ستارگان سپید اشک
           سوسو زدند در شب مژگانم
                  دیدم که دستان تو چون ابری
                                     آمد به سوی صورت حیرانم
دیدم که بال گرم نفسهایت
           ساییده شد بر گردن سرد من
                     گویی نسیم گمشده ای پیچید
                                  در بوته های وحشی درد من
بردم ز یاد اندوه فردا را
      گفتم: «سفر» فسانه ی تلخی بود
                      ناگه برروی زندگی ام گسترد
                                  آن لحظه طلایی عطر آلود را
آن شب من از لبان تو نوشیدم
                  آوازهای شاد طبیعت را
                       آن شب به کام عشق من افشاندی
ز آن بوسه قطره ابدیت را ... 

                       

هواپیمای ایران ایر ...
پرواز ۴۲۳ تهران به مقصد اهواز هم اکنون از فرودگاه تهران برخاست
.......................................................................................
پرواز ۴۱۰ اهواز به مقصد تهران هم اکنون به فرودگاه مهرآباد نشست

همه چیز مثل یه خواب گذشت ... خوابی که خواب نبود واقعیت بود
واقعیتی که تمام ابعادش حقیقی بود و دوست داشتنی... لحظه ها
وثانیه هایی که بوی نفسهای تو رو گرفتندو رنگ لبخندهای من رو
امروز روز سختی بود برام!روز بی تو بودن بعد از روزهای باتو بودن
هرلحظه منتظربودم که از در بیای تو بهم لبخند بزنی و آروم درگوشم
بگی دوستت دارم. برام یه فنجون چایی بریزی و فوتش کنی تا که
یه وقت لبای سردم رو نسوزونه ... بعدش بشینی جک بگی و حرف
بزنی و برام انار دونه کنی . « از پذیرایی این چند روزت مچکرم»
من که نرفته دلم برات تنگ شده بودحالا دیگه بفهم که چه حالی 
دارم ... همه چیز بوی تورو میده ... تمام لباسام.. لبخندام و حتی
دلواپسیهام .. رو تمام بودنم نگاه تو حکاکی شده..تو تمام گوشه
و کنار سرانگشتام صدای نفسهای تو پیچیده شده...
اگه بگم دوست دارم شاید دروغ گفته باشم !!!
امابه تمام اشکامون پشت اون شیشه ها قسم تا جون دارم کنارتم
دیگه دستت صدای قلبم رو حقظه و دست من نوای عشق تو رو...
نمیدونم کی پشت من آب ریختش؟ اما بدون آبی که ریخته شد
زمین برای هردومون بود... منتظرت میمونم تا که بیای کنارم .. نگام
کنی .. صدام کنی .. یه دنیا عشق فدام کنی ...
« بازم میگم دوست دارم قد خدای آسمون »

* با تشکر از تمامی دوستانی که در این راه همراهم بودند. پرستو*

دیدار ...

*  ما را دو روزه دوری دیدار میکشد
                زهری ست این که اندک و بسیار میکشد
   عمرت دراز باد که مارا فراق تو
                     خوش میبرد به زاری و خوش زار میکشد  *

پرستوی ناز من ...
چو مرغکی بیقرار ... بیا چو باد بهار.... مگر بال و پر نداری
تو مگر بال و پر نداری؟
چشم به ره منتظرت .... تشنه ی دیدارت
تاب و توان دل من .... روی غریبانت
نوش لب چون شکرت .... داروی درد من
روشن و گرم از تو شود .... کلبه ی سرد من
پرستوی ناز من ... شریک پرواز من .... زدلم خبر نداری
چو مرغکی بیقرار ... بیا چو باد بهار.... مگر بال و پر نداری
تو مگر بال و پر نداری؟
 شریک پرواز من ..... زدلم خبر نداری.

سلام مهربونم ... اینم دیدار دیداری که اینهمه دلواپسش بودیم.
یادته بهم گفتی: نازنینم پس کی میای؟  عزیزکم دلم تنگه برات!
دیگه از دلتنگی دلی برام نمونده یاس خانمم ! دلت میاد اینهمه
تنهام بذاری؟! گفتی میام... پس کی میای؟ پس کی میای کی؟
« دیدی دارم میام ... آره دارم میام عاشقترینم.
نازنینت ... یاس خانمت ... بهونه ی هرروزت ... بداخلاق دیروزت
پرستوی مسافرت ... بلاخره داره میاد ... میاد که پیدات بکنه
 نگات کنه ... صدات کنه ... دنیا رو قربونت کنه ...  چند روزی رو
بمونه و دوباره باز سفر کنه ... بازم به شهر پرصداش ... رنگو وارنگ
و پر ریاش ... به تنهایی ... به انتظار ... به کنج دلواپسیهاش!
اما بدون اگه بیام بازم برم ... تنها تویی هم نفسم ... هم قسمم
این رو بدون دوست دارم ... قد خدای آسمون »
دیدار اینبار برایم معنای دیگری دارد ............... بوی تو را میدهد.
* مسافرم برام دعا کنید ... پشت سرم آب نریزید که برم و پیشش
بمونم ... اما منتظرم بمونید که اینبار سراپا عاشقتر بر میگردم *
آرزومند پاکی و به یاد ماندنی ترین دیدارهایتان ..... یاس سفید.

پرستو...

* عشق یعنی ترس از دست دادن تو *
هر پرستو را با گرما عهدیست
با آغاز و تولد عشق که هر بهار تازه میشود
با نجابت شقایقها و پاکی برفدانه های آب شده
با طلوع خورشید زرد و آسمان پر غرور
با گندمکهای خفته در سبزه زار...شکوفه های قرمز گیلاس
با تمامی حقیقت یک فصل... اما...
و چون بهار مهاجر است و رفتنی
از پرستو نخواه که بماند
 (پس تو مهاجر نباش و تا ابد با من بمان... تا ابد)
« دیگه دلم بار سفر بسته که بیاد...خیلی وقته که مسافرم
و حالا که اجازه سفر دادی...با تمام وجود میخوام پرواز کنم به
سرزمینت..به سرزمین گرم و خورشیدیت...میدونم که خیلی
وقته منتظرم هستی...امیدوارم اونقدر قدرت سفر داشته باشم
که وقتی بهت میرسم به جای لبخند اشک بریزم! اونقدر که دلم
آروم درگوش دلت بگه: ای خوب من......عاشقانه دوستت دارم»