قشنگترین بهانه من برای زندگی...

*ای کاش که بدانی چشمانت را به صد دنیا هم نخواهم داد و تمامی نگاههایت را*

 به جز حضور تو هیچ چیز این جهان بیکرانه را جدی نگرفته ام حتی عشق را...
 «یه وقتایی خودش میشه قشنگترین دلیل برام موندنم..بودنم..و یه عالمه چیز قشنگ. خوب درسته یه وقتایی بداخلاق میشه..فراموشکار میشه..عصبی و خسته میشه..و... اما نمیدونه هرچی که باشه همیشه برام همون دوست جون قبلیه.
شاید خودش فکر کنه دیگه دوسش ندارم..فکر کنه برام بی ارزش شده..فکر کنه دیگه تاریخ مصرفش گذشته.. فکر کنه میخوام تنهاش بذارم و هزارتا فکر دیگه...اما هر روز بیشتر از قبل دوسش دارم! فقط ای کاش اونم یکم..فقط یکم...
(بذار نگفته بمونه.شاید یه روزی خودش فهمید.)
دلم براش خیلی تنگ شده..ایندفعه هم نشد ببینمش..خوب شاید تقدیرکمون اینطوری خواست. الان یه عالمه کار دارم.اینم گفته باشم که خیلی خوشالم.باورت نمیشه اگه بگم دلیلی برا خوشحالیم ندارم.حتما میگی دیوونه شدم.خوب دیوونگی هم خوشگله!مگه بده؟
شاد باشید.»
 هر انسانی همان اندازه شاد است که میخواهد باشد.
دوستدار زیبایی لحظه هایتانم.